دو نوع اصلی از خطرات صاعقه وجود دارد: صاعقه مستقیم و صاعقه غیر مستقیم.
محافظت در برابر برخورد مستقیم صاعقه: هادی های فلزی محافظ صاعقه را بر روی ساختمان های بلند نصب کنید، از جمله میله های صاعقه، کمربندهای حفاظت در برابر صاعقه و دستگاه های زمین، که می توانند بار عظیم ابر رعد و برق را آزاد کنند. تمام تجهیزات الکتریکی موجود در سیستم فتوولتائیک را نمی توان در برابر برخورد مستقیم صاعقه محافظت کرد.
حفاظت در برابر صاعقه القایی: سیستم فتوولتائیک دارای ماژول های حفاظت در برابر صاعقه در تجهیزات الکتریکی مانند جعبه های کمباین و اینورترها برای محافظت در برابر صاعقه های غیرمستقیم است. اینورتر دارای حفاظت صاعقه ثانویه و حفاظت صاعقه سوم است. حفاظت صاعقه ثانویه از ماژول حفاظت در برابر صاعقه استفاده می کند که به طور کلی در نیروگاه های فتوولتائیک متوسط و بزرگ استفاده می شود. هیچ ساختمان بلندی در اطراف نیروگاه وجود ندارد. حفاظت صاعقه سطح سوم از دستگاه های حفاظت در برابر صاعقه استفاده می کند. برای نیروگاه های کوچک فتوولتائیک خانگی استفاده می شود و ساختمان های بلندی در اطراف نیروگاه وجود دارد.
سیستم‌های تولید برق فتوولتائیک پراکنده مجهز به دستگاه‌های حفاظت در برابر صاعقه هستند، بنابراین نیازی به جدا کردن آنها در هوای معمولی رعد و برق نیست. در صورت وقوع رعد و برق شدید، توصیه می شود سوئیچ DC اینورتر یا جعبه کمباین را جدا کرده و اتصال مدار را با ماژول های فتوولتائیک قطع کنید تا از آسیب ناشی از رعد و برق القایی جلوگیری شود.
پرسنل بهره برداری و تعمیر و نگهداری معمولاً باید تأسیسات حفاظت در برابر صاعقه را بررسی کنند تا از عملکرد عادی ترمینال صاعقه، هادی پایین و سیستم اتصال به زمین اطمینان حاصل کنند، اطمینان حاصل کنند که مقدار مقاومت اتصال کوتاه سیستم اتصال زمین حفاظت صاعقه کمتر از 4 اهم است و به طور منظم. عملکرد ماژول حفاظت از صاعقه را در تجهیزات بررسی کنید. از خرابی ها جلوگیری کنید، بنابراین می توانید اطمینان حاصل کنید که تجهیزات در هنگام رعد و برق آسیب نمی بینند.