دولت اندونزی پیش نویس برنامه جامع سرمایه گذاری و سیاست (CIPP) را منتشر کرده است که ابتکارات کربن زدایی اندونزی را تا سال 2050 تعیین می کند که شامل اهداف دستیابی به انتشار خالص صفر تا اواسط قرن و افزایش ظرفیت نصب شده فتوولتائیک به 264.6 گیگاوات است. .
پیش نویس CIPP در حال حاضر در مرحله اظهار نظر عمومی با ضرب الاجل 14 نوامبر است. این مشارکت اندونزی در اجرای طرح مشارکت تبدیل انرژی عادلانه (JETP) است.
سال گذشته، دولت اندونزی با طرح JETP در اجلاس سران G20 در اندونزی موافقت کرد و 20 میلیارد دلار بودجه برای حمایت از اهداف کربن زدایی خود دریافت کرد.
JETP مجموعه ای از برنامه ها را برای ساختار انرژی آینده اندونزی پیشنهاد کرده است، از جمله دستیابی به 44 درصد از تولید انرژی تجدیدپذیر تا سال 2030، و پیش نویس CIPP اولین تلاش دولت اندونزی برای دستیابی به این اهداف است.
ظرفیت خورشیدی قابل توجه
چشم نوازترین ویژگی پیش نویس CIPP، تعهد اندونزی به انرژی خورشیدی است که انتظار می رود بیش از هر منبع انرژی دیگری، ظرفیت نصب شده اندونزی و تولید برق را به خود اختصاص دهد. هدف دولت این است که ظرفیت نصب شده خورشیدی تا سال 2030 به 29.3 گیگاوات و تا سال 2050 به 264.6 گیگاوات برسد که بیش از نیمی از کل ظرفیت برق نصب شده اندونزی (518.8 گیگاوات) را تشکیل می دهد.
این تا حد زیادی از پتانسیل عظیم انرژی خورشیدی اندونزی ناشی می شود. دولت تخمین می زند که انتظار می رود ظرفیت نصب شده انرژی خورشیدی اندونزی بر اساس میزان تابش آفتاب در اندونزی به 3.3 تراوات برسد. این بالاترین در بین تمام منابع انرژی تجدیدپذیر است، با پتانسیل باد فراساحلی با 94.2 گیگاوات در جایگاه دوم قرار دارد.
به همین ترتیب، گزارش در مورد پتانسیل PV شناور در اندونزی خوش بینانه است. در اوایل سال جاری، مصدر و PT اندونزی اعلام کردند که قصد دارند ظرفیت نیروگاه فتوولتائیک شناور 145 مگاواتی Cirata را سه برابر کنند. دولت تخمین می زند که ظرفیت بالقوه در بخش PV شناور به تنهایی به 28.4 گیگاوات خواهد رسید. بنابراین، اندونزی علاقه زیادی به توسعه پروژه های فتوولتائیک شناور جدید دارد.
نمودار بالا نشان می دهد که دولت اندونزی چگونه انتظار دارد که تولید برق خورشیدی تا سال 2050 سال به سال رشد کند. دولت انتظار دارد که تولید برق خورشیدی در اواسط-2030 از گاز طبیعی، در اوایل دهه 2040 از زغال سنگ و سایر اشکال پیشی بگیرد. انرژی تا سال 2045
انتظار می‌رود که انرژی خورشیدی نسبت به سایر انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد با نرخ ثابت‌تری رشد کند. دولت انتظار دارد که رشد انرژی بادی در دهه 2030 کاهش یابد، در حالی که بعید است انرژی زمین گرمایی پس از سال 2040 رشد کند. این رشد مستمر نیز با انتظارات برای رشد سریع اما دیرهنگام سوخت های هیدروژن و نوسانات تولید گاز طبیعی در دهه های آینده در تضاد است.
نویسندگان پیش‌نویس CIPP در این گزارش نوشتند: «طرح JETP به تولید برق فتوولتائیک خورشیدی به عنوان پیشگام در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در اندونزی پس از سال 2030 اهمیت زیادی می‌دهد و پتانسیل عظیم آن را در مقایسه با سایر راه‌حل‌های انرژی تجدیدپذیر درک می‌کند.»
هزینه های پروژه خورشیدی کاهش می یابد
اگر برنامه‌های دولت محقق شود، اندونزی به یک ترکیب انرژی که به شدت به انرژی‌های تجدیدپذیر متکی است، روی خواهد آورد. این گزارش اشاره می‌کند که تا سال ۲۰۴۰، «تقریباً تمام ظرفیت‌های جدید تولید برق» توسط منابع انرژی تجدیدپذیر تولید خواهد شد که از این میان منابع انرژی تجدیدپذیر متغیر مانند انرژی خورشیدی ۴۵ درصد از ظرفیت جدید را تشکیل می‌دهند.
دستیابی به این انتظارات مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی است که با تامین مالی در اجلاس سران G20 در سال گذشته شروع می شود. با این حال، این به تنهایی کافی نیست. دولت انتظار دارد سرمایه گذاری انباشته در بخش های زمین گرمایی و خورشیدی تا سال 2040 به بیش از 55 میلیارد دلار برسد تا پتانسیل عظیم این منابع انرژی برآورده شود. در عین حال سرمایه گذاری در شبکه های انتقال و توزیع به 50 میلیارد دلار خواهد رسید.
علاوه بر این، CIPP همچنین شامل یک طرح چهار فازی برای گسترش شبکه ملی انرژی است که به صورت مرحله‌ای از سال 2024 تا 2030 شروع به کار خواهد کرد. در عین حال، CIPP سه توسعه بخش‌های موجود شبکه را که هنوز تعیین نکرده‌اند در نظر دارد. تاریخ راه اندازی موقت