محققان آزمایشگاه ملی انرژی های تجدیدپذیر ایالات متحده (NREL) اخیراً پتانسیل فنی نصب سیستم های فتوولتائیک شناور را در 10 کشور اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN) تجزیه و تحلیل کردند. این اولین ارزیابی در جنوب شرقی آسیا است و تجزیه و تحلیل آن عمدتاً شامل 88 مخزن (شامل تاسیسات برق آبی و غیر آبی) و 7213 آب طبیعی در منطقه است. در این گزارش اشاره شده است که پتانسیل فنی برای نصب سیستم های فتوولتائیک شناور در آسیای جنوب شرقی از 477 گیگاوات تا 1046 گیگاوات است.
تیم تحقیقاتی دریافتند که مخازن در جنوب شرقی آسیا پتانسیل نصب 134 گیگاوات تا 278 گیگاوات سیستم های فتوولتائیک شناور را دارند و پتانسیل 343 گیگاوات تا 768 گیگاوات روی آب های طبیعی وجود دارد. با در نظر گرفتن انواع آب، مخازن در لائوس و مالزی پتانسیل توسعه بیشتری دارند، در حالی که آب طبیعی در برونئی، کامبوج، اندونزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور و تایلند پتانسیل توسعه بیشتری دارند. پتانسیل نصب سیستم های فتوولتائیک شناور در انواع مختلف آب در ویتنام معادل است.
محققان گفتند، "نتایج ما نشان می دهد که میانگین ضریب ظرفیت خالص که برای تلفات اینورتر PV محاسبه می شود، بین انواع بدنه آبی و حساسیت فاصله پانل های PV یک طرفه تفاوت قابل توجهی ندارد (میانگین ضریب ظرفیت خالص بین 15 است.{2} }.0% تغییر)." آنها اشاره کردند که بر اساس تجزیه و تحلیل قبلی، میانگین ضریب ظرفیت خالص با ضریب 1.05 با استفاده از پانل‌های PV شیب ثابت دو وجهی افزایش یافت.
این تیم تحقیقاتی در آزمایشگاه ملی انرژی های تجدیدپذیر (NREL) با استفاده از یک روش ارزیابی جغرافیایی پیشرفته مبتنی بر دو نوع سیستم PV شناور مختلف (تک وجهی و دو وجهی) و دو نوع بدنه آبی (مخزن و بدنه آبی طبیعی) چهار راه حل فنی را توسعه دادند. این تحقیق بر اساس تحقیقات قبلی از جمله مخازن غیر برق آبی، آب های طبیعی داخلی و ماژول های فتوولتائیک دو وجهی است. علاوه بر این، تیم تحقیقاتی از داده‌های تابش خورشیدی با وضوح مکانی و زمانی بالا استفاده کرد که در ارزیابی‌های قبلی پتانسیل این فناوری مورد استفاده قرار نگرفت.
محققان توضیح می‌دهند: "به طور کلی، پتانسیل فنی برای نصب سیستم‌های فتوولتائیک شناور بر روی آب‌های طبیعی بیشتر از مخازن است. با این حال، ظرفیت توسعه واقعی بدنه‌های آبی طبیعی ممکن است به‌دلیل محدودیت‌های خاص سایت و اثرات زیست‌محیطی به میزان قابل توجهی کاهش یابد. ملاحظات. . آنها افزودند که آب های بیش از 50 کیلومتر دورتر از جاده های اصلی و آنهایی که در مناطق حفاظت شده قرار دارند از مطالعه حذف شدند.
تایلند بیشترین پتانسیل را برای نصب سیستم های فتوولتائیک شناور بر روی مخازن دارد. این کشور دارای 576 آب مناسب با ظرفیت نصب شده بالقوه 57645 مگاوات و تولید برق 83781 گیگاوات ساعت در سال است. اندونزی بیشترین پتانسیل را برای نصب سیستم های فتوولتائیک شناور در آب های طبیعی دارد. این کشور دارای 2719 آب مناسب با ظرفیت نصب شده بالقوه 271897 مگاوات و تولید برق 369059 گیگاوات ساعت در سال است.
محققان گفتند: "تحقیقات نشان می دهد که پتانسیل زیادی برای نصب سیستم های فتوولتائیک شناور در جنوب شرقی آسیا وجود دارد. برخی از کشورها اهداف بلندپروازانه ای برای انرژی های تجدید پذیر دارند که عمدتا بر توسعه سیستم های فتوولتائیک، تاسیسات برق آبی و تاسیسات برق بادی تمرکز دارند. سیستم های فتوولتائیک شناور. یک گزینه اضافی برای تولید انرژی تجدیدپذیر ارائه می‌کند که می‌تواند از زیرساخت‌های موجود، به‌ویژه تاسیسات برق آبی موجود، استفاده کند و از منطقه در دستیابی به اهداف بلندپروازانه کربن‌زدایی حمایت کند.»
یافته‌های آنها در وب‌سایت آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر (NREL) با عنوان «ارزیابی پتانسیل فناوری برای نصب سیستم‌های فتوولتائیک شناور در جنوب شرقی آسیا» منتشر شد. گفته می‌شود که این تحقیق به سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان کمک می‌کند تا نقش سیستم‌های PV شناور را در برآوردن نیازهای انرژی منطقه آسیای جنوب شرقی بهتر درک کنند و در نهایت به اطلاع‌رسانی تصمیمات سرمایه‌گذاری کمک کند.
محققان نتیجه گرفتند: "بررسی‌های دقیق بازار و پتانسیل اقتصادی-فنی برای ارزیابی بیشتر فرصت‌های نصب سیستم‌های PV شناور در هر کشور در جنوب شرقی آسیا مورد نیاز است. برای مکان‌های خاص، کمبود عمق سنجی، باد، موج و در سطح منطقه وجود دارد. رسوب گذاری داده های فیزیکی نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق سایت خاص دارد."