بخش انرژی نقشی حیاتی در دستیابی به انتشار صفر خالص تا سال 2050 ایفا می کند و ویتنام نیاز فوری به ترویج گذار سبز در ترکیب انرژی خود دارد. بنابراین، ویتنام به کمک های مالی و فنی کشورهای توسعه یافته نیاز دارد.
به منظور دقیق تر کردن استراتژی ملی رشد سبز، نخست وزیر کشور برنامه اقدام ملی رشد سبز (2021-2030) را در 22 ژوئیه تصویب کرد که شامل چهار هدف مهم است: کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به ازای واحد تولید ناخالص داخلی، ترویج تحول سبز در اقتصاد و جامعه، حمایت از سبک زندگی سبز و مصرف پایدار، در عین حال، تحول سبز باید بر اساس اصول برابری، فراگیری و انعطاف پذیری تحقق یابد.
نگوین تی بیچ نگوک، معاون وزیر برنامه ریزی و سرمایه گذاری ویتنام، در نشست بیست و ششمین کنفرانس تغییر آب و هوا (COP26) درباره تأثیر بیست و ششمین کنفرانس تغییر آب و هوا (COP26) بر انتقال انرژی سبز در 17 اوت وی گفت که کمبود منابع کلید تحقق اهداف انتقال انرژی و بزرگترین مانع برای دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال 2050 است.
بر اساس برآوردهای بانک جهانی، برای دستیابی به انتشار خالص صفر، ویتنام به 368 میلیارد دلار اضافی بین 2022-2040 یا حدود 6.8 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه این کشور نیاز دارد.
در میان آنها، نسبت بودجه به تنهایی برای مقاوم سازی در برابر بلایا به حدود دو سوم رسیده است، زیرا باید مقدار زیادی از بودجه برای محافظت از دارایی ها، زیرساخت ها و گروه های آسیب پذیر بسیج شود. در مسیر کربن زدایی، هزینه عمدتاً از بخش انرژی ناشی می شود، از جمله هزینه سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر و دور شدن از زغال سنگ، که می تواند حدود 64 میلیارد دلار در دوره 2022-2040 هزینه داشته باشد.
هوانگ تین دانگ، مدیر کل دپارتمان برق و انرژی های تجدیدپذیر وزارت صنعت و تجارت ویتنام (MOIT) گفت: با توجه به توسعه سریع انرژی های تجدیدپذیر و جایگزینی سوخت در نیروگاه های حرارتی، پس از بیست و ششمین اقلیم سازمان ملل متحد در کنفرانس تغییر، انتشار دی‌اکسید کربن حاصل از طرح تجدیدنظر شده توسعه انرژی به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.»
انتشار دی اکسید کربن در 2031-2035 (231 میلیون تن) به اوج خود می رسد و سپس به تدریج کاهش می یابد. تا سال 2045، انتشار CO2 به حدود 175 میلیون تن کاهش می یابد که نشان دهنده کاهش حدود 208 میلیون تنی CO2 در مقایسه با گزینه های قبل از COP26 است.
تخمین زده می شود که بخش تولید برق ویتنام تا سال 2050 سالانه حدود 40 میلیون تن دی اکسید کربن منتشر کند که به این کشور کمک می کند تا به تعهد قبلی خود در COP26 برای دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال 2050 عمل کند.
دانگ هوانگ آن، معاون وزیر صنعت و تجارت ویتنام در این مراسم گفت که انتقال انرژی نه تنها یک موضوع داخلی بخش انرژی است، بلکه انتقال کل اقتصاد و جامعه از انرژی بر به انرژی کارآمد است. . داده های وزارت صنعت و تجارت نشان می دهد که با صنعتی شدن و نوسازی اقتصاد کشور در آینده، تقاضای برق و انرژی همچنان رو به رشد خواهد بود و پاسخگویی به رشد تقاضا دشوار خواهد بود.
بنابراین مهمترین وظیفه در حال حاضر ایجاد یک استراتژی توسعه مناسب، امکان پذیر و پایدار است. دنگ هوانگان گفت: "انجام همکاری تحقیق و توسعه در علم و فناوری انرژی در مقیاس جهانی، به ویژه استفاده از هیدروژن، آمونیاک و سایر تولید انرژی جدید انرژی، فناوری پیشرفته ذخیره انرژی و جذب کربن و فناوری ذخیره‌سازی کربن، ضروری است. در عین حال، افزایش آگاهی بخش‌های مختلف اقتصادی ضروری است، استفاده مقرون‌به‌صرفه از انرژی قریب‌الوقوع است.»
نگوین تی جاسپر پنج ایده برای انتقال انرژی در آینده ارائه کرد:
نقشه راه تحول سبز و پایدار را برای تضمین امنیت ملی انرژی طراحی کنید.
در فرآیند گذار، سعی کنید تأثیر آن بر گروه‌های محروم را به حداقل برسانید، مانند افزایش قبوض برق که خانواده‌های فقیر را تحت الشعاع قرار می‌دهد، و انتقال کارگران یا بیکاری ناشی از انتقال از انرژی‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر.
همه طرف های درگیر در انتقال انرژی باید مسئولیت خود را بپذیرند.
انتقال انرژی نیازمند حمایت مالی و فنی کشورهای توسعه یافته است.
در فرآیند انتقال انرژی، ارزیابی‌ها، بازرسی‌ها، نظارت و جریمه‌های مرتبط باید به طور موثر برای محدود کردن و کاهش سرمایه‌گذاری و تعیین مسیرهای جایگزین برای از کار انداختن تأسیسات تولید آلاینده و زیرساخت‌های با انتشار بالا اجرا شوند.