چند حقیقت شما باید در مورد اندازه جزء بدانید

Myth 1: Photovoltaic wafers should be same size as semiconductor wafers.

حقیقت: ویفرهای سیلیکونی فتوولتیک ربطی به اندازه ویفرهای سیلیکونی نیمه هادی ندارد، اما باید از دید کل زنجیره صنعت فتوولتایک مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

تجزیه و تحلیل: از دیدگاه زنجیره صنعت، ساختار هزینه زنجیره صنعت فتوولتایک و زنجیره صنعت نیمه هادی متفاوت است؛ در عین حال، افزایش ویفر سیلیکونی نیمه هادی بر شکل یک تراشه واحد تأثیری نمی گذارد، بنابراین بسته بندی و کاربرد پشت پایان را تحت تأثیر قرار نمی دهد، در حالی که سلول فتوولتایک اگر بزرگتر شود، تأثیر زیادی بر طراحی ماژول های فتوولتایک و نیروگاه ها دارد.

Myth 2: هر چه اندازه جزء بزرگتر باشد، بهتر است. 600W بهتر از اجزای 500W، و اجزای 700W و 800W بعدی ظاهر خواهد شد.

حقیقت: بزرگ برای بزرگ، بزرگتر برای LCOE بهتر است.

تحلیل: هدف از نوآوری ماژول باید کاهش هزینه تولید برق فتوولتیک باشد. در مورد همان تولید برق چرخه عمر، توجه اصلی این است که آیا ماژول های بزرگ می توانند هزینه ماژول های فتوولتیک را کاهش دهند یا هزینه BOS نیروگاه های فتوولتیک را کاهش دهند. از یک سو اجزای بزرگ کاهش هزینه قطعات را به ارمغان نمی آورد. از سوی دیگر موانعی را نیز در برابر حمل و نقل قطعات، نصب دستی، و تطبیق تجهیزات در انتهای سیستم به ارمغان می آورد که برای هزینه برق مضر است. هر چه بزرگتر باشد، دیدگاه بهتری بزرگتر است، سوال برانگیز است.

Myth 3: بسیاری از گسترش سلول PERC جدید بر اساس 210 مشخصات, بنابراین 210 قطعا تبدیل خواهد شد جریان اصلی در آینده.

حقیقت: کدام اندازه می شود جریان اصلی هنوز هم در ارزش زنجیره صنعت کل محصول بستگی دارد. در حال حاضر اندازه ۱۸۲ بهتر است.

تجزیه و تحلیل: هنگامی که اختلاف اندازه نامشخص است، شرکت های باتری تمایل به سازگار با اندازه های بزرگ برای جلوگیری از خطرات. از دیدگاهی دیگر ظرفیت باتری تازه گسترش یافته همگی با ۱۸۲ مشخصات سازگار است. چه کسی تبدیل خواهد شد جریان اصلی بستگی به ارزش کل زنجیره صنعت از محصول است.

Myth 4: هر چه اندازه ویفر بزرگتر باشد، هزینه جزء کمتر است.

حقیقت: با توجه به هزینه سیلیکون به پایان جزء، هزینه ۲۱۰ جزء بیشتر از ۱۸۲ جزء است.

تجزیه و تحلیل: از نظر ویفرهای سیلیکونی، ضخیم شدن میله های سیلیکونی هزینه رشد کریستال را تا حد معینی افزایش خواهد داد و عملکرد برش چند درصد کاهش خواهد یافت. به طور کلی، هزینه ویفرهای سیلیکونی 210 در مقایسه با 182 امتیاز/W 1~2 افزایش خواهد یافت؛

ویفر سیلیکونی بزرگتر برای صرفه جویی در هزینه ساخت باتری مساعد است، اما ۲۱۰ باتری الزامات بالاتری بر روی تجهیزات تولیدی دارند. در حالت ایده آل، 210 تنها می تواند 1~2 امتیاز / W در هزینه ساخت باتری در مقایسه با 182 صرفه جویی، مانند عملکرد، بهره وری همیشه متفاوت بوده است، هزینه بالاتر خواهد بود؛

از نظر اجزا، ۲۱۰ جزء (نیم تراشه) به دلیل جریان بیش از حد تلفات داخلی بالایی دارند و کارایی جزء حدود ۰٫۲٪ پایین تر از اجزای معمولی است که در نتیجه ۱ سنت/وات هزینه افزایش می یابد. ماژول ۵۵ سلولی ۲۱۰ به دلیل وجود نوارهای ویلدینگ جهنده بلند، کارایی ماژول را حدود ۰٫۲٪ کاهش می دهد و هزینه بیشتر بالا می رود. علاوه بر این، ماژول ۶۰ سلولی ۲۱۰ دارای عرض ۱٫۳ متر است. به منظور اطمینان از ظرفیت بار ماژول، هزینه قاب به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت، و هزینه ماژول ممکن است نیاز به افزایش بیش از 3 امتیاز / W. برای کنترل هزینه ماژول لازم است که ماژول قربانی شود. ظرفیت بار.

با توجه به هزینه ویفر سیلیکونی به انتهای جزء، هزینه ۲۱۰ جزء بیشتر از ۱۸۲ جزء است. فقط نگاه کردن به هزینه باتری بسیار یک طرفه است.

Myth 5: هر چه قدرت ماژول بالاتر باشد، هزینه BOS ایستگاه برق فتوولتایک کمتر می شود.

حقیقت: در مقایسه با 182 جزء، 210 جزء به دلیل کارایی کمی پایین تر در هزینه BOS در نقطه ضعف قرار دارند.

تجزیه و تحلیل: بین کارایی ماژول و هزینه BOS نیروگاه های فتوولتایک همبستگی مستقیم وجود دارد. همبستگی بین قدرت ماژول و هزینه BOS نیاز به تجزیه و تحلیل در ترکیب با طرح های طراحی خاص است. صرفه جویی در هزینه BOS آورده شده با افزایش قدرت ماژول های بزرگتر در همان بهره وری می آید از سه جنبه: صرفه جویی در هزینه از براکت های بزرگ، و صرفه جویی در هزینه های قدرت رشته بالا بر روی تجهیزات الکتریکی. صرفه جویی در هزینه نصب محاسبه شده توسط بلوک، که صرفه جویی در هزینه براکت بزرگترین است. مقایسه خاص ماژول های ۱۸۲ و ۲۱۰: هر دوی آن ها می توانند به عنوان پرانتز بزرگ برای ایستگاه های برق زمین تخت در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار گیرند؛ در تجهیزات الکتریکی، از آنجا که 210 ماژول مربوط به اینورتر رشته جدید و نیاز به کابل 6mm2 مجهز، آن را پس انداز به ارمغان نمی آورد؛ از نظر هزینه های نصب، حتی در زمین مسطح، عرض 1.1m و مساحت 2.5m2 اساسا رسیدن به حد نصب مناسب توسط دو نفر است. عرض 1.3m و اندازه 2.8m2 برای مونتاژ ماژول 210 60 سلول موانع نصب ماژول را به ارمغان بیاورد. بازگشت به بهره وری ماژول، 210 ماژول خواهد شد در نقطه ضعف در هزینه BOS به دلیل بهره وری کمی پایین تر باشد.

Myth 6: هر چه قدرت رشته بالاتر باشد، هزینه BOS ایستگاه برق فتوولتیک کمتر می شود.

واقعیت: افزایش قدرت رشته می تواند صرفه جویی در هزینه BOS را, اما 210 ماژول ها و 182 ماژول دیگر سازگار با طراحی اصلی تجهیزات الکتریکی (نیاز به کابل 6mm2 و اینورتر جریان بالا), و نه صرفه جویی در هزینه BOS را.

تجزیه و تحلیل: مشابه سوال قبلی، این دیدگاه نیاز به تجزیه و تحلیل در ترکیب با شرایط طراحی سیستم دارد. در محدوده خاصی مانند از ۱۵۶٫۷۵ تا ۱۵۸٫۷۵ تا ۱۶۶ تأسیس شده است. اندازه تغییرات جزء محدود است، و اندازه پرانتز حامل همان رشته تغییر چندانی نمی کند. ، اینورترها با طراحی اصلی سازگار هستند، بنابراین افزایش قدرت رشته می تواند صرفه جویی در هزینه BOS را به ارمغان بیاورد. برای ۱۸۲ ماژول، اندازه ماژول و وزن بزرگتر است و طول براکت نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است، بنابراین موقعیت یابی به سمت نیروگاه های مسطح در مقیاس بزرگ جهت گیری می شود که می تواند هزینه BOS را بیشتر صرفه جویی کند. هر دو ماژول 210 و 182 ماژول را می توان با پرانتز بزرگ همسان, و تجهیزات الکتریکی دیگر سازگار با طراحی اصلی (نیاز به کابل 6mm2 و اینورتر جریان بالا), که صرفه جویی در هزینه BOS را ندارد.

Myth 7: 210 modules have low risk of hot spot, and the hot spot temperature is lower than 158.75 and 166 modules.

واقعیت: خطر نقطه داغ ماژول 210 بالاتر از ماژول های دیگر است.

تجزیه و تحلیل: دمای نقطه داغ در واقع مربوط به جریان، تعداد سلول ها، و جریان نشت است. جریان های نشتی باتری های مختلف را می توان اساساً یکسان در نظر گرفت. تجزیه و تحلیل نظری از انرژی نقطه داغ در طول آزمایش آزمایشگاهی: 55cell 210 ماژول 60cell 210 ماژول 182 ماژول 166 ماژول 156.75 ماژول، 3 ماژول پس از اندازه گیری واقعی (شرایط آزمون استاندارد IEC، نسبت سایه 5٪~ 90٪ از آزمون به طور جداگانه) درجه حرارت نقطه داغ نیز روند مربوطه را نشان می دهد. بنابراین خطر نقطه داغ ماژول 210 بیشتر از ماژول های دیگر است.

سوء تفاهم 8: جعبه اتصال مطابق با 210 جزء توسعه یافته است، و قابلیت اطمینان بهتر از جعبه اتصال از اجزای جریان اصلی فعلی است.

حقیقت: خطر قابلیت اطمینان جعبه اتصال برای 210 جزء به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

تجزیه و تحلیل: 210 ماژول دو طرفه نیاز به یک جعبه اتصال 30A, چرا که 18A (جریان مدار کوتاه) × 1.3 (ضریب ماژول دو طرفه) × 1.25 (ضریب دیود بای پس) = 29.25A. در حال حاضر جعبه اتصال 30A بالغ نیست و تولیدکنندگان جعبه اتصال استفاده از دیودهای مضاعف را به موازات رسیدن به 30A در نظر می بگیرند. در مقایسه با جعبه اتصال اجزای جریان اصلی، خطر قابلیت اطمینان طراحی دیود تک به طور قابل توجهی افزایش می یابد (مقدار دیود افزایش می یابد، و دو دیود دشوار است به طور کامل سازگار) .

Myth 9: 210 components of 60 cells have solved the problem of high container transportation.

واقعیت: راه حل حمل و نقل و بسته بندی برای 210 جزء به طور قابل توجهی افزایش نرخ شکست.

تجزیه و تحلیل: به منظور جلوگیری از آسیب به قطعات در طول حمل و نقل، قطعات به صورت عمودی قرار داده شده و در جعبه های چوبی بسته بندی شده است. ارتفاع دو جعبه چوبی نزدیک به ارتفاع یک کابینت بلند ۴۰ فوتی است. هنگامی که عرض قطعات 1.13m است، تنها 10cm بارگیری لیفتراک و تخلیه کمک هزینه باقی مانده است. عرض ۲۱۰ ماژول با ۶۰ سلول ۱٫۳ متر است. ادعا می کند یک راه حل بسته بندی است که مشکلات حمل و نقل خود را حل می کند. ماژول ها باید مسطح در جعبه های چوبی قرار گیرند و نرخ آسیب حمل و نقل به ناچار به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت.