کلمات کلیدی: یارانه اتحادیه اروپا کربن زدایی از انرژی های تجدید پذیر
مطابق با مقررات کمک های دولتی اتحادیه اروپا، کمیسیون اروپا یک طرح یارانه آلمانی را به مبلغ 4 میلیارد یورو تصویب کرد. این برنامه که بخشی از آن از صندوق بازیابی و بازیابی (RRF) گرفته شده است، با هدف کمک به شرکت های مشمول سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای اتحادیه اروپا (ETS) برای کربن زدایی فرآیندهای تولید صنعتی خود برای ترویج تحقق اهداف استراتژیک آلمان و قرارداد سبز اتحادیه اروپا است. آلمان هدف خود را دستیابی به بی طرفی آب و هوا تا سال 2045 تعیین کرده است. با این حال، کاهش انتشار دی اکسید کربن در صنایع مواد اولیه مانند فولاد، سیمان، کاغذ، شیشه و مواد شیمیایی با چالش هایی مواجه است. دستیابی به کاهش قابل توجه انتشار تنها با جایگزینی سوخت های فسیلی با انرژی های تجدیدپذیر دشوار است. . برای انجام این کار، فرآیندهای جدید و اغلب پرهزینه تولید مورد نیاز است که در بسیاری از موارد هنوز قابل رقابت نیستند.
هدف اصلی این طرح کمک به صنعت آلمان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در فرآیند تولید است. پروژه های مورد حمایت این برنامه شامل ساخت کوره هایی برای تولید شیشه با استفاده از برق و جایگزینی فرآیندهای سنتی تولید فولاد با نیروگاه های احیای مستقیم هیدروژنی است. ذینفعان شرکت هایی در صنایع شیمیایی، فلز، شیشه یا کاغذ هستند که تحت اتحادیه اروپا ETS فعالیت می کنند. برای حصول اطمینان از واجد شرایط بودن یارانه، پروژه ها باید به کاهش 60 درصدی انتشار نسبت به بهترین فناوری متعارف بر اساس معیار ETS در عرض سه سال و 90 درصد کاهش انتشار ظرف 15 سال دست یابند.
پروژه های برنامه ریزی شده برای بهره مندی از طریق یک فرآیند مناقصه رقابتی باز انتخاب و بر اساس دو معیار رتبه بندی می شوند: (1) حداقل مقدار کمک مورد نیاز به ازای هر تن انتشار دی اکسید کربن (CO2) اجتناب شده (معیار اصلی) و (ii) پروژه دستاورد نرخ قابل توجه کاهش انتشار CO2.
یارانه ها در قالب قراردادهای کربن دو طرفه برای تفاوت (CCfD) به اصطلاح "قراردادهای حفاظت از اقلیم" با مدت 15 سال صادر می شود. در مقایسه با فناوریهای مرسوم، ذینفعان براساس تغییرات پیشنهادات و قیمتهای بازار مربوطه (مانند ورودیهای کربن یا انرژی) سالانه مبلغی دریافت میکنند یا به دولت پرداخت میکنند. این اقدام فقط هزینه های اضافی واقعی مرتبط با فرآیند تولید جدید را پوشش می دهد. اگر هزینه پروژه حمایت عملیاتی کاهش یابد، ذینفع موظف است مابه التفاوت را به مقامات آلمانی بازپرداخت کند. بنابراین، مجموع یارانه های پرداخت شده احتمالاً بسیار کمتر از حداکثر بودجه 4 میلیارد یورویی خواهد بود.
رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان، تصمیم اتحادیه اروپا را به عنوان یک "تصمیم نوآورانه در صنعت انرژی بر" ستود و گفت که قرارداد تفاوت "تضمین می کند که توسعه اقتصادی آلمان از طریق فناوری های نوآورانه، دوستدار محیط زیست و فرصت های شغلی پایدار ایجاد ارزش پایدار می کند." پیش بینی می شود که تا پایان برنامه در سال 2045، آلمان انتشار دی اکسید کربن را در مجموع حدود 350 میلیون تن کاهش دهد.